وي با اشاره به اينکه در هر گوشه قلعه غنيآباد يک برج قرار دارد و ورودي آن در سمت جنوب غرب قرار گرفته، افزود: اين قلعه از قلعههاي خشت و گلي منطقه است که مربوط به دوران صفويه به بعد بوده و در خصوص وجه تسميه اثر بايد گفت که اين اثر بر اساس نام محل و موقعيت قرارگيري آن نامگذاري شده است.
اين مقام مسوول اظهار داشت: طبق شواهد باقي مانده، قلعه متشکل از يک حياط مرکزي است که در اطراف آن اتاقهايي بنا شده که تعدادي از اتاقها به صورت دو طبقه ساخته شدهاند و از مهمترين قسمتهاي باقي مانده آن، اميرنشين قلعه است که در جنوب شرق قلعه و به صورت دو طبقه بنا شده و با گنبدي پوشيده شده است.
«حلاجمقدم» ادامه داد: غير از اميرنشين قلعه باقي اتاقها تخريب شده است اما طبق شواهد باقي مانده سقف اتاقها به صورت طاق آهنگ بوده است.
در گوشه شمال قلعه و کنار برج شمالي پلکاني قرار دارد که راه ورود به آب انبار است که در داخل قلعه ساخته شده و تنها داراي يک ورودي است. از ديگر نکات قابل ذکر اين قلعه وجود برجهاي دو طبقه است و بر روي ديوار قلعه نيز اثر تيرکشها ديده ميشود که براي دفاع سربازان از قلعه و قلعهنشينان به کار ميرفته است. مصالح به کار رفته در بناي قلعه و آبانبار شامل خشت و گل و اندودهايي از گچ و آهک است.
وي اضافه کرد: از مهمترين ويژگيهاي قلعه وجود اميرنشين در قسمت جنوب شرقي بناست که سالمترين بخش داخلي قلعه است و لزوم توجه سريع به اين اثر را روشنتر ميکند.
122/
انتهای پیام/